Informacja dotycząca dni adaptacyjnych w przedszkolu w roku 2024
- Sekretariat
- Dni adaptacyjne odbędą się w dniach 29 i 30 sierpnia w godzinach 9.00 – 11.00. Prosimy aby dziecko miało ze sobą kapcie na zmianę (rodzice również jeśli będą chcieli uczestniczyć w adaptacji z dzieckiem w sali). W dniach adaptacyjnych mogą uczestniczyć wszystkie nowoprzyjęte do przedszkola dzieci niezależnie od wieku.
- Rodzice mogą uczestniczyć w adaptacji tylko, jeśli faktycznie będą ten czas spędzać z własnym dzieckiem. Zapraszamy do wspólnych zabaw przy stolikach i na dywanie oraz wspólne odkrywanie z dzieckiem co ciekawego jest w sali. Dni adaptacji są czasem z dzieckiem, a nie tylko rozmowami z innymi rodzicami przy stoliku – prosimy o tym pamiętać.
- Dziecku prosimy dać butelkę wody.
INFORMACJE DOTYCZĄCE NOWEGO ROKU SZKOLNEGO
- Dzieci z najmłodszej grupy po obiedzie będą miały godzinne leżakowanie. W związku z tym już na 2.09 prosimy przynieść małą poduszeczkę, kocyk i ewentualnie pluszaka. WSZYSTKIE rzeczy w worku (dużym!). WSZYSTKO WŁĄCZNIE Z WORKIEM PROSIMY PODPISAĆ. Worek prosimy podpisać wielkimi literami, tak aby napis od razu rzucał się w oczy. W piątki worki z pościelą będziemy Państwu oddawać do wyprania.
- KONIECZNIE prosimy dać KILKA sztuk ubrania na zmianę (czasem zdarzają się „wypadki toaletowe” więcej niż jeden raz, więc dobrze przygotować 2-3 pary majteczek, spodenek, bluzeczkę oraz skarpetki na zapas).
- WSZYSTKIE rzeczy dziecka powinny być podpisane (kapcie można podpisać wewnątrz).
- Godziny bezpłatnego uczęszczania dziecka do przedszkola to 8.00 – 13.00.
- Jeśli wiedzą Państwo, że dziecka nie będzie następnego dnia w przedszkolu prosimy zgłosić to do sekretariatu dzień wcześniej do godziny 11.00. Telefon do sekretariatu: 85 718 31 47. Nauczyciele ani obsługa nie przekazują do sekretariatu informacji o nieobecności dziecka.
- NIGDY NIE PRZYPROWADZAMY DO PRZEDSZKOLA CHOREGO DZIECKA!!
Wprowadzenie
Jedną z pierwszych poważnych zmian w życiu dziecka jest przystosowanie do środowiska przedszkolnego. W tym momencie zmienia się bardzo wiele w życiu malucha. Znajduje się teraz w zupełnie nowej sytuacji, tak różnej od tej domowej, znanej. Dziecko rozpoczyna funkcjonowanie w dwóch różnych środowiskach: rodzinnym i instytucjonalnym. Instytucjonalny charakter sprawowania opieki nad dzieckiem wymaga od niego pewnego podporządkowania się narzuconej mu organizacji życia, przestrzegania pewnych reguł postępowania grupowego. Dziecko na nową sytuację może reagować: płaczem, wycofaniem, zaburzeniami w funkcjonowaniu, itp. Dlatego też ważne jest by moment przekroczenia progu dom – przedszkole przebiegał najłagodniej w atmosferze bezpieczeństwa i otworzenia na potrzeby dziecka.
JAK UŁATWIĆ DZIECKU START W PRZEDSZKOLU?
– w początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej – nie zostawiać go po podwieczorku, ponieważ trzylatek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi
– nigdy nie strasz dziecka przedszkolem, w domu kształtuj pozytywny obraz przedszkola, pozostawiaj dziecko w przedszkolu mając przeświadczenie, że ma tu najlepszą opiekę zapewnioną przez doświadczoną kadrę pedagogiczną
– wprowadzaj w domu stały rytm dnia
– nie składaj obietnic, których nie możesz wypełnić (np. nie mów dziecku, że przyjdziesz po nie wcześniej, kiedy jest to nie możliwe) lub których nie może spełnić nauczyciel
– przyzwyczajaj dziecko do urozmaiconych potraw, skończ z rozdrabnianiem pokarmów.
– wdrażaj dziecko do przestrzegania umów i zasad – bądźmy konsekwentni
– przyzwyczajaj do samoobsługi, pozwól dziecku samemu załatwiać potrzeby fizjologiczne, myć ręce, ubierać się – wyręczając dziecko nie pomagasz mu rozwijać się i uczyć
–pozwól dziecku zabrać ze sobą cząstkę domu do przedszkola, np. przytulankę, chusteczkę
– organizuj dziecku kontakty z rówieśnikami i innymi dziećmi oraz przebywanie pod opieką osób trzecich tj cioci, sąsiadki, babci, itp
– stosuj w przedszkolu krótkie pożegnania (stwórzcie swój własny „rytuał” np. dwa buziaki). kiedy przedłużasz pożegnanie, dziecko cierpi dłużej WAŻNE: Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeżeli zrobisz to chociażby raz, to dziecko będzie już wiedziało, że łzami można wszystko wymusić. Jeśli płacz przerodzi się w histerię, najlepszym sposobem jest spokojne przeczekanie, aż ona minie. W tym czasie negocjacje z dzieckiem nie mają sensu. Trzeba poczekać aż się ono uspokoi.
– nie okazuj dziecku własnych rozterek, zostawiając je w przedszkolu, przekazujesz mu wtedy swoje lęki.
– nie zawstydzaj nigdy dziecka i nie odbieraj mu prawa do tęsknoty – wyjaśniaj mu i tłumacz, że w przedszkolu nie stanie mu się nic złego
– ciesz się z jego sukcesów, a porażki traktuj, jako coś naturalnego.
– w razie potrzeby skorzystaj z wspierającej rozmowy z pedagogiem, który współpracuje z naszym przedszkolem
– nie denerwuj się „wpadkami” dziecka i nie złość się na nie (ubrudzenie się przy zajęciach plastycznych lub „wpadki” w toalecie)
– od progu nie przepytuj malucha „co było w przedszkolu”, dajmy mu czas aby odpoczął i sam chciał podzielić się swoimi przeżyciami
– wszelkie trudności i zmiany zachowania dziecka zgłaszamy wychowawczyni – ona spędza z nim najwięcej czasu i może o tym powiedzieć coś więcej
– zanim dziecko rozpocznie edukację przedszkolną dostarczamy mu informacji dotyczących placówki – odwiedzamy ją i spacerujemy w jej pobliżu, opowiadamy o nim, dostosowujemy rytm dnia, itp. Staraj się jak najwięcej mówić o przedszkolu. Jeśli będzie Ci zadawało pytania , nie pozostaw żadnego z nich bez odpowiedzi.
WYPRAWKA PRZEDSZKOLAKA – czyli co do przedszkola?
– luźne spodnie lub spódniczka na gumkę, bluza lub lekki sweterek – czyli ubiór „na cebulkę”; ważne jest, aby strój był wygodny, a odzież wierzchnia przystosowana do pogody za oknem. Nie ubierajmy też dzieci w najlepsze ubranka – zajęcia plastyczne mogą przenieść farbę nie tylko na kartkę
– podpisany worek z kapciami i podpisane kapcie na rzepy, plecak z butelką z wodą
– pościel do leżakowania: kocyk i poduszeczka
– ubranie na zmianę w podpisanym woreczku: majteczki, rajstopki, spodenki, skarpetki (gdyby zdarzyła się „wpadka”), bluzeczka (gdy przy zupie zadrży rączka)
– zimą rękawiczki na sznurku
* warto wyprawkę skompletować wspólnie z dzieckiem np. pojechać z nim na zakupy, aby mogło wybrać sobie woreczek czy kapcie
CO POWINNO UMIEĆ DZIECKO PRZYCHODZĄCE DO PRZEDSZKOLA (DZIĘKI TEMU BĘDZIE MU ŁATWIEJ FUNKCJONOWAĆ W PRZEDSZKOLU):
– samodzielne jedzenie łyżką – panie zawsze chętnie pomogą, ale nie będą zawsze karmić wszystkich dzieci
– mycie rąk i twarzy – w ciągu dnia wielokrotnie dzieci myją ręce i buzię, warto więc aby maluszek próbował radzić sobie z tymi czynnościami
– czynności higieniczne przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych i wyrażanie swoich potrzeb – maluszek powinien umieć sygnalizować, kiedy chce skorzystać z toalety. Dziecko uczęszczające do przedszkola nie może chodzić w pampersie!
– ubieranie się – panie zawsze pomogą dziecku ubrać się, ale warto aby powoli dzieci stawały się samodzielne, miały wygodne ubranka i próbowały ubierać się same.
– rozpoznawanie swoich rzeczy wśród innych
– wycieranie nosa – w miarę swoich możliwości
– znajomość swojego imienia i nazwiska
WAŻNA JEST WSPÓŁPRACA
Wyniki badań psychologicznych i pedagogicznych wskazują, że jedną z przyczyn problemów adaptacyjnych dzieci jest brak współpracy między rodziną a przedszkolem. Przedszkole jest pojmowane jako środowisko edukacyjno – wychowawcze stymulujące możliwości rozwojowe dziecka, wspomagające jego rozwój indywidualny, społeczny i tworzące dogodne warunki dla wszechstronnego rozwoju. Jednak przedszkole może zapewnić prawidłowy rozwój dziecka, jedynie wtedy, gdy współdziała z rodziną. Ta współpraca wymaga zaangażowania rodziców i personelu przedszkola oraz wzajemnej korelacji działań obu stron, ponieważ maluch musi nauczyć się żyć w nowej sytuacji i przyswoić sobie wiele informacji organizacyjnych. Nowe otoczenie to przecież własność społeczna, a przestrzeń jest tu większa i inna w domu. Są tu nowe zasady, przez co często obserwuje się u dzieci poczucie zagubienia.
Dziecko 3-letnie przez pierwsze dni pobytu w przedszkolu może być zdezorientowane, może nie wiedzieć z kim nawiązać bliższy kontakt, kto zapewni mu poczucie bezpieczeństwa i spokoju wewnętrznego. Tą osobą jest wychowawczyni. Jednak ma ona pod opieką kilkoro – kilkanaścioro dzieci i nie może poświęcić czasu tylko jednemu maluchowi. Dziecko nie zajmuje centralnej pozycji, przystosowuje się, uczy się więc nowych zachowań w sytuacjach emocjonalnie i poznawczo trudnych.