Od jak dawna szkoła w Ogrodniczkach pełni funkcje edukacyjne? Tego jeszcze dokładnie nie wiemy. Pierwsze, znane nam, wzmianki w dokumentach źródłowych pojawiły się w roku 1906, szkoła w Ogrodniczkach tzw. ”gramota” wymieniona jest w Okręgu Wileńskim obok szkoły w Ciasnym, Zielonej. Do szkoły w Ogrodniczkach chodziło wtedy 17 chłopców i 14 dziewczynek z Ogrodniczek, 6 chłopców i 2 dziewczynki z Nowodworców oraz 12 chłopców i 9 dziewczynek z Karakul. Do szkoły w Ciasnym chodziło13 chłopców i 9 dziewczynek. Udokumentowaną działalność szkoły mamy od roku 1925, kiedy to organizacją nauczania zajął się przysłany tu przez władze oświatowe kierownik Paweł Leszczyński. Zamieszkał w Ogrodniczkach wraz z żoną Heleną, najpierw w budynku szkoły, później we własnym domu wybudowanym w pobliżu . Pan Leszczyński z pełnym zaangażowaniem zajmował się edukacją i wychowaniem, a także działalnością społeczną. Szkoła pełniła wówczas rolę centrum kulturalno-oświatowego dla Ogrodniczek i okolicznych miejscowości: Ciasnego, Karakul i Nowodworców. Grupa rodziców tworzyła zespół teatralny, przygotowywane spektakle tzw. ”komedyjki” pokazywane były za niewielką opłatą w okolicy. Dochody wspomagały fundusz szkolny, z którego kupowano pomoce szkolne, dofinansowywano wycieczki dzieciom z uboższych rodzin. Budynek szkolny był specjalnie przystosowany do pokazywania spektakli. Ściana między salami lekcyjnymi była tak skonstruowana, że można ją było położyć i wykorzystywać jako scenę, druga z sal pełniła rolę widowni.

Z księgi ocen na rok szkolny 1925/26 wynika, że szkoła istniała też w latach 1921-25, ale nie wiemy ani kto nią kierował, ani jacy nauczyciele w niej pracowali. W roku szkolnym 1925/26 w czterech oddziałach uczyło się 132 dzieci, najwięcej, bo 52 w I klasie., w roku szkolnym 1926/27- 107 uczniów, 1927/28 – 110 uczniów, 1928/29 – 102; 1929/30 – 105, w następnych latach cały czas liczba uczniów była powyżej 100, a w roku 1938/39 w 6 oddziałach było aż 187 uczniów. W tym czasie oprócz Pawła Leszczyńskiego i jego żony pracowały panie Jadwiga i Grzmisława Skrzędziejewskie, pani M. Pawłowska, Leokadia Grzechnikowa, Stefania Czyżówna.

W roku 1939 wybuchła II wojna światowa, pan Leszczyński został powołany do wojska, nauczycielki wyjechały, szkoła nie funkcjonowała. Na przełomie lat 1939/40 i 1940/41 utworzona została szkoła z białoruskim językiem nauczania, ale nie mamy żadnych dokumentów z tego okresu. Mieszkańcy potwierdzają, że w czasie wojny państwo Leszczyńscy prowadzili tajne nauczanie, głównie w Nowodworcach i Karakulach. Księgi ocen mamy dopiero od roku 1944/45. Wtedy kierowniczką szkoły została pani Helena Domysławska, nauczycielkami pani Walentyna Prystrom, pani Paulina Multańska. Od roku 1947 pojawia się nazwisko pani Teresy Busłowicz, później Marty Rynkiewicz, Heleny Zaborskiej. W roku szkolnym 1950/51 pani Domysławska odeszła, jej miejsce zajął na kilka miesięcy pan Bolesław Klim, później pani Marta Rynkiewicz. W 1952 roku kierownictwo szkoły na wiele lat objął pan Jan Siwak, który zamieszkał w Ogrodniczkach wraz z żoną Władysławą(też nauczycielką) i synem Jerzym. Jako nauczyciele pracowali w tych latach; pani Józefa Misiewicz, pani Janina Karpowicz, pani Regina Citko, pani Katarzyna Keller, pani Cecylia i Tadeusz Kiluk, pani Maria Lepionko, pan Mieczysław Poniatowicz, pani Jadwiga Adamska, pani Janina Hryniewicka-Koziara, pani Eugenia Grzybek, pani Janina Kosmaczewska, pani Anna Sajewska, pani Danuta Zemke, pani Janina  Ramatowska. Pan Siwak kierował szkołą do roku 1968, przekazał funkcję pani Janinie Hryniewickiej. Od 1970 roku kierownikiem szkoły został pan Edward Chmielewski.

Przez cały ten okres różne bywały poziomy organizacyjne szkoły, przed wojną dwuklasowa, później stopień organizacyjny był podnoszony do pełnej ośmioklasowej w roku 1970. Niestety reforma edukacji przeprowadzona w roku 1973 spowodowała, po raz pierwszy w historii szkoły, pozbawienie jej samodzielności. Utworzony został Punkt Filialny w Ogrodniczkach, w którym dzieci mogły uczyć się tylko do klasy trzeciej włącznie. Funkcje kierowników Punktu Filialnego pełniły kolejno: pani Teofila Chmielewska, pani Janina Karpowicz, pani Grażyna Jakubik. Pracowały tu panie: Janina Karpowicz, Grażyna Romanowicz, Renata Kryńska, Janina Wierzbicka,  Krystyna Zamęcka , Janina Wieliczko. W okresie kadencji pani Grażyny Jakubik, dzięki jej staraniom, szkoła odzyskała status jednostki samodzielnej w roku 1988. Pani Jakubik kierowała szkołą do roku 1994, od tego roku do 31 sierpnia 2014  rolę dyrektora pełniła Bożenna Chmielewska.

Warunki lokalowe też były bardzo różne. W początkowym okresie szkoła dysponowała jednym budynkiem, w którym były dwie sale lekcyjne i mieszkanie nauczyciela. Budynek ma również swoją historię – postawiony został na działce podarowanej przez jedną z rodzin z Ogrodniczek- przodkowie rodziny Pankiewiczów- państwo Pyżewscy- z drzewa również podarowanego przez mieszkańców, zbudowany wspólnym wysiłkiem. Do czasu wojny był jedynym pomieszczeniem szkolnym. Po wojnie adoptowano na potrzeby szkoły budynek będący domem letniskowym. Taka sytuacja trwała do roku 1973. Po remoncie starego budynku, obniżeniu stopnia organizacyjnego szkoły zajmowaliśmy znowu jeden budynek. W roku 1993, staraniem pani Grażyny Jakubik, Bożenny Chmielewskiej i społeczności Ciasnego, Ogrodniczek i Karakul, głownie radnych i rad sołeckich, dobudowane zostały sanitariaty, korytarz i szatnia. Poprawiło to znacznie warunki nauczania, ale ciągle brakowało nam pomieszczeń i przestrzeni. Od wielu lat wnioskowaliśmy o budowę nowego budynku szkolnego. Udało nam się, szkoła została wybudowana na ulicy Zagórnej 7 i oddana do użytku 1 września 2010 roku. Od dnia 1 września 2010 roku jesteśmy Zespołem Szkolno-Przedszkolnym w Ogrodniczkach.

Kolejna ważna data w historii naszej szkoły: 29 czerwca 2012 roku Rada Miejska w Supraślu podjęła uchwałę o sukcesywnym podwyższaniu stopnia organizacyjnego – w roku szkolnym 2012/13 o klasę IV, w roku 2013/14 o klasy IV i V; w roku 2014/15 o klasy IV, V, VI.

Po prawie 40 latach mamy znowu pełną szkołę podstawową!

Ukoronowaniem starań było wybranie godnego patrona. Po wielu dyskusjach, głosowaniu dzieci, rodziców i nauczycieli, zdecydowaliśmy, a Rada Miejska w Supraślu nas  poparła, że zarówno Przedszkole Samorządowe jak i Szkoła Podstawowa w Ogrodniczkach przyjmują imię Ochotniczych Straży Pożarnych.

Tyle wiadomości udało mi się zebrać i w wielkim skrócie opisać na temat historii szkoły w Ogrodniczkach. Liczę na to, że ta informacja będzie ciągle uzupełniana i rozwijana, również dzięki wspomnieniom , zdjęciom lub innym dokumentom uczniów i nauczycieli, którzy być może zajrzą na naszą stronę i zechcą podzielić się ze mną swoją wiedzą. Bardzo na to liczę i będę wdzięczna za kontakt.

e-mail: bozchm@wp.pl
Bożenna Chmielewska